Wim van den Dungen was als eerste in de historie van TWC de kempen 70 jaren lid van de vereniging. Op 5 juli 1949 werd hij als lid ingeschreven door secretaris Siem v.d. Burg. Hij was toen net 16 jaren oud en zal toen nooit gedacht hebben dat hij 70 jaren later nog lid zou zijn. Hij was het lid met de meeste lidmaatschapsjaren. We kunnen dus echt spreken van een sterke binding met onze wielervereniging en daarmee ook met de wielersport. In 1999 werd Wim benoemd tot erelid van TWC de Kempen. Op zaterdag 18 juli overleed Wim van den Dungen als gevolg van een ernstige ziekte.
Hierna volgt een korte geschiedenis van zijn activiteiten bij TWC de Kempen en het wielrennen:
Toen ik, namens de redactie van ons clubblad, Wim vorig jaar oktober interviewde in verband met dit unicum, genoten wij samen nog van de historie van TWC de Kempen. Vele oude foto’s en krantenknipsels passeerden de revue. Ik kende Wim al vanaf mijn 14e jaar. Wim woonde toen op de Achelsedijk (tegenwoordig de Maastrichterweg). Zijn vader was Thomas v.d. Dungen. Thomas was in 1951 en 1952 gedurende 2 en daarna in 1964 en 1965 ook nog 2 jaren bestuurslid en. Van 1958 tot en met 1963 was Thomas 6 jaren voorzitter van TWC de Kempen.
Voorbeeld doet volgen dacht Wim. Wim was bestuurslid in 1963, van 1965 tot en met 1968 en van 1971 tot en met 1973. In 1963 was Wim dus gelijktijdig met vader Thomas bestuurslid.
Wim is altijd een Valkenswaardse mens gebleven. Hij woonde na zijn jeugdperiode samen met zijn helaas veel te vroeg overleden vrouw Lenie (in 2006) achtereenvolgens in de Dr. Schaepmanstraat, Dommelseweg en de Hoogstraat.
In totaal was Wim 12 jaren actief als wielrenner vanaf de categorie nieuwelingen in 1951. Hij fietste toen o.a. nog met Gerrit Cleven (ook erelid en al bijna 70 jaren lid), met Harrie van de Werde, Jan Coppens en Janus van Laarhoven.
Binnen TWC de kempen was hij naast bestuurslid ook actief als begeleider, Van ploegleider tot verzorger. Dat maakte Wim niets uit. Hij was er steeds in die jaren.
Van de KNWU ontving hij jaren geleden voor zijn vele verdiensten voor het wielrennen De Gouden Speld.
Naast zijn werk bij Dommelsch bier (28 jaren) en brandweerman (20 jaren) stond hij centraal in Valkenswaard als het om fietsen ging. Het brandweerkorps van Valkenswaard werd o.a. bemand met in totaal 5 broers van den Dungen. Want hoewel hij in vroegere dagen ook voetbalde bij de Valk, stonden de meeste jaren in het teken van de fiets. Hij organiseerde Diekirch-Valkenswaard, de zesdaagse op rollen ging zonder hem niet door, van toerclub Duotank was hij 25 jaren voorzitter. Hij was nog voorzitter van de Wielerstichting Valkenswaard van de organisatie van het beroemde Stelle Artois profcriterium. Ook de Willem ii profronde deed hij 10 jaren daarvoor. Zelf werd hij nog kampioen op de rollen van de landelijke brandweermannen in 1982.
In de tijd, die hij nog over had, ging hij vroeger samen met een volle bus supporters uit Valkenswaard, in de winter bijna maandelijks naar de wielerbaan in Antwerpen. Toen waren Peter Post, Leo Verschuren, Frits Pfenniger en later René Pijnen en Patrick Sercu de grote baanwielrenners.
De laatste tijd moest Wim zich echter gewonnen geven. Zijn ziekte was hem op 18 juli teveel geworden. Vorig jaar ging het stukje bij beetje weer beter en samen met zijn vriendin Riet troffen we Wim nog regelmatig bij TWC de Kempen. Hij was trots op het groen en geel, wat dit jaar na lange tijd  weer terug kwam in de clubkleding. Zijn enige dochter Jolanda, getrouwd met Theo Jansen-Grossbek en woonachtig in Valkenswaard was er altijd voor Wim.
Zijn inzet voor TWC de Kempen en de wielersport in het bijzonder zullen voor altijd in onze herinnering blijven.
TWC de Kempen wenst zijn dochter Jolanda en man haar Theo en hun kinderen Rob en Christel alle sterkte bij dit zware verlies.
